Mijn eerste solo trip…

Ahhh….nergens zo’n warm gevoel als op dit stukje aarde.

Ik was pas een gupje van achttien, en ik ging op mijn eerste solo trip naar dit geweldige Balearishe eiland. Ja, of all places. Ik had tien maanden daarvoor mijn havo afgerond tijdens de coronapandemie en was daarna fulltime aan de slag gegaan als operationeel en administratief medewerkster.  Het werk was prima, de collega’s gezellig, en de skitrip naar Gerlos een hoogtepunt. Stond ik lekker te stralen op de piste en te blèren in de Chin Chin, waar ik helaas na een kwartier werd uitgeplaatst. Mocht de pret niet bederven! Twee maanden later pakte ik mijn koffer en ging ik echt met bakken met zin het vliegtuig in. Na maanden sparen, werken, stond ik werkelijk te popelen om voor het eerst alleen weg te gaan. Twee jaar hiervoor had ik voor het eerst de serie ‘White Lines’ gekeken op Netflix en was helemaal ontnomen door de Carpe Diem vibe die aan die serie hing. En het speelde zich af op Ibiza! Daar is o.a. het idee ontstaan om er zelf ook heen te gaan.

Tijdens deze reis vond ik vriendschap, avontuur, en inzichten die mijn leven een totaal andere richting gaven. Deze reis kwam op het perfecte moment. Ik was net uit mijn eerste relatie gestapt, en hoewel mijn hart een beetje in de kreukels lag, voelde deze trip als divine timing.

Spaans leren en wonen in de stad

Voor mijn reis had ik me aangemeld voor een taalprogramma. Je zou denken: ideaal om Spaans te leren, toch? Nou ja... de school was leuk, de docenten nog leuker, maar na drie weken (met 2 à 3 uur les per dag) bleef het toch vooral bij “vamos a la playa”. Ik moet zeggen dat ik denk dat er geen betere of leukere manier is om een taal te leren dan in het land zelf (duh.) Want ook al mag Ibiza natuurlijk hartstikke hip zijn, de lokale bevolking en de lokale cafes konden me niet echt volgen als ik ze vroeg om een ‘‘coffee with oat milk please’’. Dan kreeg ik een ongemakkelijk lachje terug met een blik die eruit zag alsof de barman dacht dat ik op m’n achterhoofd was gevallen. Bij het Spaanse taalprogramma hoorde ook een gedeeld appartement, en ik had het geluk om midden in Ibiza-stad te wonen.

 Ik had het echt enorm getroffen met mijn huisgenoten. Had echt iedereen kunnen zijn; een Zweedse, Italiaan, fransman of Portugees; maar nee! Ik zat gezellig samen met een blonde griet uit Nieuwkoop in het appartement. We deelde samen een balkonnetje met uitzicht over de stad. De weken erna hebben we deze ook goed genuttigd met gezellig avondeten, wijntjes met zonsopgang of gewoon lekker kletsen. We hadden een instant klik en trokken er lekker samen op uit. Zij is nog steeds een goede vriendin van mij tot op heden. We hebben daar zoveel mooie dingen mogen meemaken.

Iphone avontuur

Een van mijn raarste reisverhalen waar ik over kan vertellen tegen mensen is toch wel hoe ik mijn Iphone verloor en aan de ander kant van het eiland weer op wonderlijke wijze terugvond. Mijn iPhone heeft tijdens die trip meer van Ibiza gezien dan ik. Eerst verloor ik ‘m ergens in Platja d’en Bossa, waarschijnlijk omdat ik net iets té fanatiek probeerde te multitasken met m’n hakken uit doen op straat, een sangria en mijn tas. Maar geloof het of niet, hij belandde uiteindelijk bij het politiebureau in San Jose, alsof ‘ie een eigen mini roadtrip had gemaakt. Ik denk dat hij ook op zoek was naar z’n innerlijke rust. Ik had mazzel, de ouders van mijn huisgenoot kwamen naar Ibiza om haar te bezoeken. Mijn vader bracht mijn oude telefoon naar ze toe om mee naar Ibiza te nemen. Dan had ik tenminste wat. Na 3 dagen telefoonloos was ik weer te bereiken. En geloof het of niet, ik ging even kijken bij ‘Zoek mijn apparaten’ en jahoor…daar was ‘ie!

Goed, diezelfde telefoon is uiteindelijk toch door de zee opgeslokt in Indonesië maar het is wel een geinig verhaal.

Ibiza magic

Op m’n zestiende las ik ‘The Unthetered Soul’ en ‘Becoming Supernatural’ en ik kan je vertellen dat mijn leven toen flink op z’n kop stond. Ik was in een hele nieuwe wereld beland. Een wereld die wel bekend voelde maar het nog nooit op papier had gelezen. Op Ibiza kreeg ik de ruimte deze nieuwe wijsheid te onderzoeken. Ibiza wordt door verschillende mensen op verschillende manieren geïnterpreteerd. Zo denkt de een dat het party hardy glitter glamour is, en de ander dat dit het eiland waar alle hippies bijeenkomen en om een kampvuur gaan dansen. Niks is minder waar, want Ibiza heeft (in mijn opinie) meerdere gezichten. Best of both worlds zou je kunnen zeggen. Voor mij was Ibiza veel meer dan feesten of yoga op het strand. Het was een plek waar ik ontdekte hoe fijn het is om even helemaal uit je comfortzone te stappen en nieuwe mensen te ontmoeten. Begrijp me niet verkeerd, ik heb in die weken ook echt wel een keer m’n stoute schoenen aangetrokken en uit de bocht gevlogen in Ushuaia en te veel geld uitgegeven in de fancy beach clubs.

I’m just a girl!

Zie meer van deze platen op Insta: @NINATENDAM

Wat het eiland voor mij betekent

 Ik denk dat hier ook zeker het zaadje is gepland van mijn wens om hier ooit eens te mogen wonen voor langer dan de maand dat ik hier was. Kon nog steeds geen Spaans maar heb wel genoten van mijn leuke docenten en mijn fijne dagelijkse loopje naar de school toe. De geur van de zee en het f*cking lekkere eten hing in de lucht terwijl ik door de smalle straatjes van Dalt Villa slenterde. Overal klonk het vrolijke geroezemoes van locals en toeristen. Ga er nog steeds van glunderen als ik daaraan denk. Na drie weken zat het erop en ging ik verder naar mijn tweede bestemming: Tenerife.

Ik vertrok naar Ibiza met een zuur hart, een bak met zin en een hoofd vol twijfels. Ik kwam terug met nieuwe vriendschappen, bijzondere herinneringen en een diep verlangen om ooit terug te keren. Maar misschien nog belangrijker: mijn tijd op Ibiza ontwaakte mijn hartenwens om mijn horizon verder te verbreden en meer van de wereld te ontdekken.